Informujemy, że obecnie nasza działalność skupia się wyłącznie na świadczeniu usług z zakresu medycyny estetycznej. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą w zakresie tych specjalizacji.
Liszaj płaski (łac. lichen planus) jest niezakaźną dermatozą. Etiologia choroby wciąż nie jest do końca znana. Specjaliści przypuszczają, że źródłem powstawania liszaja mogą być schorzenia na tle autoimmunologicznym. Chociażby cukrzyca czy toczeń rumieniowaty. Choroba dotyka około 1% społeczeństwa na świecie. Warto dodać, że występuje kilka innych odmian tego schorzenia: liszaj rumieniowaty, obrączkowaty oraz twardzinowy. Różnią się między sobą występowaniem w różnych miejscach na ciele oraz symptomami.
Do częstych przyczyn powstawania liszaja na twarzy i nie tylko możemy zaliczyć:
Liszaj oraz liszajec zakaźny to dwie inne choroby. Mają pewne podobieństwa, ale także istotne różnice. Pierwszą odmiennością jest fakt, że liszaj płaski nie bez powodu jest również nazywany liszajcem niezakaźnym. Nie da się nim zarazić, w przeciwieństwie do liszajca zakaźnego. Źródło powstawania liszaja płaskiego jest nieznane. Natomiast liszajca zakaźnego wywołują bakterie Streptococcus Pyogenes lub Staphylococcus aureus.
Kolejnym zróżnicowaniem jest wygląd zmian skórnych. Liszaj niezakaźny przypomina błyszczące wykwity grudkowe. Na powierzchni zmian można zauważyć siateczkę Wickhama. Jest to delikatna, biaława warstwa. Liszajec zakaźny objawia się złotawymi strupami, które są zbudowane warstwowo. W przypadku tej odmiany miejsce występowania liszajca jest na twarzy, rękach lub szyi. Zmian chorobowych nie należy dotykać.
Liszaje często objawiają się charakterystycznymi zmianami skórnymi. Mogą to być plamy i grudki o różnym kształcie, kolorze i wielkości. Zmiany zdecydowanie różnią się od zdrowej skóry. Niektóre przypominają łuszczące się guzki inne zaś owalne plamy. Chorobie skóry może towarzyszyć świąd, ból, lub pieczenie. Warto także dodać, że istnieje kilka typów liszaja. Dlatego rozpoznanie konkretnej odmiany choroby warto powierzyć w ręce specjalisty.
Możemy wyróżnić najczęściej występujące odmiany liszaja:
Jeśli podejrzewasz, że masz liszaj, najlepiej udaj się na wizytę do dermatologa. Lekarz będzie mógł przeprowadzić badanie skórne i postawić właściwą diagnozę. W niektórych przypadkach lekarz może również zlecić dodatkowe badania diagnostyczne. Może to być pobranie próbki skóry do badania mikroskopowego czy wykonanie testów alergicznych.
Liszaj na twarzy u dzieci najlepiej skonsultować z pediatrą. Czasami zmiana na twarzy, może okazać się reakcją alergiczną. Jednak, aby być pewnym, co do diagnozy lekarz może zlecić badanie histopatologiczne. U dzieci najczęściej występuje liszaj na policzku. Niekiedy pojawia się na brodzie lub nosie.
Zwykle miejsca objęte chorobą same znikają do kilku miesięcy. Choroba może sprawiać dziecku dyskomfort. Liszajowi towarzyszyć może świąd, pieczenie czy nawet ból. Dlatego wszelkie zmiany w przypadku delikatnej skóry maluchów należy skonsultować od razu z lekarzem.
Na chwilę obecną nie ma leku ukierunkowanego na chorobę skóry, jaką jest liszaj. Jednak, aby leczenie było jak najbardziej skuteczne, ważne jest rozpoznanie rodzaju liszaja. Leczenie polega głównie na przyjmowaniu tabletek o działaniu antyhistaminowym lub sterydów. Niekiedy lekarz decyduje się na przepisanie kremu, maści lub żelu. Ma to na celu złagodzenie ewentualnego świądu i stanu zapalnego. Często preparaty te mają także działanie odkażające i antybakteryjne.
Jeśli powyższe sposoby leczenia nie są skuteczne, możliwe jest zastosowanie dodatkowych metod. Niekiedy specjalista decyduje się na wdrożenie retinoidów lub cyklosporyny. W niektórych gabinetach lekarskich dostępna jest również opcja leczenia światłem, czyli fototerapia. Polega to na naświetlaniu zmiany promieniowaniem UV A z wykorzystaniem leku światłouwrażliwiającego. Czasami jest to także terapia wąskopasmowym UV B, ale bez stosowania farmaceutyku. Istnieje także metoda leczenia schorzenia krioterapią. W skrajnych przypadkach może być wymagana operacja liszaja.
Liszaj na twarzy i ciele w niektórych przypadkach da się wyleczyć w zaciszu domowym. Możesz skorzystać z naturalnych preparatów. Siemię lniane ma właściwości łagodzące i przeciwzapalne. Zarówno spożywane, jak i stosowane bezpośrednio na zmianę w formie zmielonej papki. Kojące właściwości ma również napar z kwiatów malwy. Oba te składniki wykazują również działanie nawilżające i wspomagają regenerację skóry. Warto także przyjmować olej z czarnuszki.
Równie istotna może okazać się ochrona skóry przed promieniami słonecznymi. Dlatego w przypadku występowania liszaja na skórę powinno się nakładać krem z filtrem SPF 50. W leczeniu zmian chorobowych pomocna może okazać się dieta eliminacyjna. Zrezygnuj z kawy, napoi energetycznych, cytrusów oraz pomidorów. Warto także rzucić lub możliwie jak najbardziej ograniczyć palenie papierosów oraz spożywanie napoi wysokoprocentowych.
Liszaj jest chorobą, która ma wiele odmian. Dlatego łagodzenie zmian na własną rękę może tylko przedłużyć okres choroby. Liszaje na twarzy oraz innych częściach ciała mogą wymagać badań histopatologicznych lub antybiotykoterapii. Dostrzegając na swoim ciele jakiekolwiek dermatozy, warto zasięgnąć porady lekarza.
Liszaj może mieć różny przebieg w zależności od jego rodzaju. W przypadku liszaja płaskiego, u około 90% pacjentów zmiany mogą ustąpić samoistnie w ciągu dwóch lat1. Jednakże, istnieją również formy liszaja, które wymagają leczenia, gdyż mogą utrzymywać się przez dłuższy czas.
Leczenie liszaja zależy od jego rodzaju i objawów. W terapii miejscowej często stosuje się maści i kremy z glikokortykosteroidami, które łagodzą świąd i redukują stan zapalny. W niektórych przypadkach mogą być zalecane również maści z kwasem salicylowym, mentolem lub inne preparaty łagodzące objawy. Ważne jest, aby każdy przypadek był konsultowany z lekarzem dermatologiem, który dobierze odpowiednią metodę leczenia.
Większość form liszaja nie jest uznawana za groźne i nie przenoszą się one na przykład podczas kontaktu fizycznego. Jednakże, w niektórych przypadkach, jak przy liszaju płaskim, istnieje ryzyko poważniejszych komplikacji, takich jak rozwój raka jamy ustnej, jeśli zmiany lokalizują się w tej okolicy. Dlatego też ważne jest, aby obserwować zmiany skórne i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem.