Zostaw swój numer - oddzwonimy!
Łuszczyca jest ogólnoustrojową chorobą zapalną. Występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, a pierwsze jej objawy możemy zauważyć nawet u dzieci. U zdrowego człowieka proces złuszczania się martwego naskórka zajmuje około 30 dni i jest on niemal niezauważalny. U osób dotkniętych łuszczycą, ten proces jest przyśpieszony i może trwać nawet około 4 dni!
Jest to spowodowane wzmożoną produkcją nowych komórek skóry. Układ odpornościowy wysyła sygnał do wytwarzania nowych komórek zbyt szybko, przez co w niektórych miejscach na ciele powstaje gruba warstwa martwego naskórka pod postacią łusek.
Osobom chorującym na łuszczycę często towarzyszy dyskomfort zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Ograniczone kontakty towarzyskie, wycofanie oraz poczucie wstydu niekorzystnie wpływają na samopoczucie. Niekiedy chorzy spotykają się z trudnością w znalezieniu pracy, szczególnie w bezpośrednim kontakcie z klientem. Nieustanne swędzenie skóry również bywa powodem ciągłego rozdrażnienia i spadków nastroju.
Łuszczyca skóry to przewlekła choroba dermatologiczna, w której znaczny udział mają czynniki genetyczne. Jak na razie, nie wiemy, jakie są przyczyny powstawania tego schorzenia. Jednak biorąc pod uwagę podłoże genetyczne choroby, możemy wyciągnąć pewne wnioski. Dzieci, u których oboje rodziców zmaga się z łuszczycą skóry, mają zwiększone ryzyko wystąpienia tej choroby. Prócz genów na zaostrzenie łuszczycy mogą mieć również czynniki zewnętrzne takie jak:
Łuszczyca jest chorobą, która powoduje, że nasz układ odpornościowy atakuje własne komórki. Ma ona charakter ogólnoustrojowy i może więc współistnieć z różnymi innymi chorobami. Pacjenci ze schorzeniami metabolicznymi takimi jak: insulinooporność, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze czy choroba Leśniowskiego-Crohna mogą napotkać dodatkowe utrudnienia w leczeniu łuszczycy.
Odkryto również, że te same prozapalne białka istnieją zarówno przy otyłości, jak i przy łuszczycy. Zatem obie te choroby mogą wzajemnie na siebie oddziaływać w niekorzystny sposób. U pacjentów chorych na otyłość dieta będzie kluczowym elementem dlatego warto wykluczyć z codziennych posiłków m.in. tłuszcze zwierzęce czy ostre przyprawy. Leczenie łuszczycy oraz otyłości najlepiej zacząć pod okiem specjalisty. Odpowiednio zbilansowana dieta, może pomóc w leczeniu stanów zapalnych skóry oraz zrzuceniu zbędnych kilogramów.
Wśród pacjentów zmagających się z łuszczycą plackowatą niekiedy pojawiają się problemy kardiologiczne. Przy ostrej łuszczycy może występować migotanie przedsionków oraz powikłania zakrzepowo-zatorowe. Bardzo istotna jest wczesna diagnoza choroby u pacjentów oraz podjęcie leczenia w tym kierunku.
Typowe objawy u pacjentów to wypukłe, owalne lub okrągłe zmiany skórne. Obszar objęty tym schorzeniem zaczerwienia się, a następie pokrywa blaszką łuszczycową. Zmiany te wynikają z zaburzonego procesu regeneracji naskórka. Zanim naskórek zdąży obumrzeć, jest on zastępowany przez nowe komórki. W efekcie powstają zmiany w postaci twardych i zwartych łusek. Objawy, które najczęściej występują to: ból, swędzenie oraz krwawienie w przypadku uszkodzenia skóry.
Charakterystyczne miejsca dotknięte łuszczycą:
Najczęściej występującym rodzajem tej choroby jest łuszczyca plackowata. Jej zmianami może być objęta właściwie każda część ciała. Począwszy od włosów, po twarz, tułów i kończyny. Objawy są często mylone z grzybicą lub łojotokowym zapaleniem skóry. Ważne jest zatem, by dobrze zdiagnozować typ łuszczycy, z jakim się borykamy. Może to ułatwić jej leczenie przez odpowiednio dobraną pielęgnację.
Do najczęstszych typów łuszczycy należą:
Bardzo rzadko zdarza się, by zmiany skórne, które są konsekwencją łuszczycy, objęły całe ciało. Takie przypadki nazywamy erytrodermią. Erytrodermia to żywoczerwone zmiany, wyglądające jak poparzenia. Osoby chore mogą spotkać się z przyspieszonym biciem serca, bólem, gorączką i nieustającym świądem. Występuje 3 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet i jest jedną z najpoważniejszych form łuszczycy.
Początki tego schorzenia często pojawiają się w obrębie włosów. W tym przypadku pacjenci często decydują się na pielęgnację przeciwłupieżową. Leczenie jednak nie przynosi oczekiwanego efektu, a nawet pogłębia problem.
Równie często łuszczyca zaczyna się od zmian chorobowych na paznokciach. Objawy mogą być widoczne pod postacią przebarwień lub wgłębień w płytce, a w zaawansowanych stadiach choroby następuje zgrubienie, matowy wygląd i kruchość paznokci.
Choroba, jaką jest łuszczyca, dotyka nawet najmłodszych. Zazwyczaj diagnozowana jest około 10 roku życia, a pierwsze objawy łuszczycy u dzieci mogą wystąpić po ukończeniu 2 lat. Dużą rolę w występowaniu łuszczycy dzieci odgrywa dieta. Nadmiar tłuszczów zwierzęcych oraz ostrych przypraw może być powodem pojawienia się choroby, a niewłaściwa pielęgnacja skóry, twarzy lub ciała może być przyczyną powstawania łusek i świądu.
Podstawą leczenia łuszczycy skóry powinna być odpowiednia diagnostyka przez doświadczonych lekarzy dermatologów. Każdy pacjent powinien mieć swojego lekarza prowadzącego, który będzie z nim od początku wystąpienia schorzenia. Pozwoli to na wdrożenie odpowiedniej terapii adekwatnej do obecnego stanu zdrowia. Szczególnie jeśli u pacjenta występują choroby współistniejące. W ostrych przebiegach łuszczycy możliwe jest leczenie farmakologiczne.
