Zostaw swój numer - oddzwonimy!
Informujemy, że obecnie nasza działalność skupia się wyłącznie na świadczeniu usług z zakresu medycyny estetycznej. Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą w zakresie tych specjalizacji.
Medyczna marihuana jest lekiem i jak każdy lek może wchodzić w interakcje z innymi substancjami leczniczymi i nie tylko. Z tego powodu tak ważne jest poinformowanie lekarza prowadzącego o lekach i suplementach, jakie przyjmujemy, aby mógł on ocenić realne zagrożenie wynikające z ewentualnych interakcji z innymi substancjami i środkami leczniczymi.
Interakcje lekowe to wzajemne oddziaływanie leków, które pacjent stosuje równocześnie. Oznacza to, że jedna substancja lecznicza wpływa na wynik działania drugiej. Może to w konsekwencji osłabiać lub wzmacniać działanie poszczególnych substancji. Jeden ze stosowanych leków może też skutecznie blokować dostęp innego leku do odpowiedniego enzymu, przez co jego działanie może być zaburzone, a działania niepożądane spotęgowane.
Metabolizm to jeden z wielu procesów jakim ulegają leki w naszym organizmie. Prowadzi on do powstania metabolitów aktywnych i nieaktywnych. Nas najbardziej interesują te pierwsze, które wywołują konkretne działanie terapeutyczne. Reakcje metaboliczne zachodzą pod wpływem odpowiednich układów enzymatycznych, z których najbardziej istotnym są izoenzymy cytochromu P-450, a zwłaszcza CYP3A4, CYP2C9, CYP2C19 i CYP2D6. To właśnie te enzymy odpowiedzialne są przede wszystkim za metabolizm THC i CBD zawartych w marihuanie medycznej.
Warto wiedzieć, że enzym CYP3A4, który bierze udział w metabolizmie kannabinoidów zawartych w medycznej marihuanie bierze także udział w metabolizmie większości leków. Co to oznacza?
Oznacza to właśnie interakcję, a więc wzajemne oddziaływanie na siebie leków za pośrednictwem tego samego enzymu. Równoczesne stosowanie leków metabolizowanych przez ten sam izoenzym cytochromu P450 (na przykład wspomniany CYP3A4) może nasilać lub zmniejszać działanie innego leku. Leki mogą więc konkurować wzajemnie o ten sam izoenzym.
Jeśli lek A jest aktywatorem danego enzymu, wówczas może zmniejszyć stężenie innego leku (leku B) we krwi, skrócić czas jego działania lub osłabić efekt przez niego wywierany. Jeśli natomiast ten sam lek A jest inhibitorem danego enzymu, wówczas blokuje dostęp do niego dla innego leku (leku B). W tym przypadku dochodzi do zwiększenia stężenia niemetabolizowanego leku B w organizmie, co często skutkuje także wzmocnieniem działań niepożądanych przez niego wywieranych. Zarówno jedna jak i druga sytuacja bez odpowiedniej kontroli lekarskiej może być bardzo niebezpieczna dla zdrowia i życia pacjenta.
Co ciekawe, sok grejpfrutowy jest silnym inhibitorem enzymu CYP3A4. Blokując dostęp do niego innych leków (na przykład statyn) zwiększa ich stężenie we krwi, co może prowadzić do działań toksycznych tych leków. Właśnie dlatego pacjenci przyjmujący chociażby statyny, obniżające poziom cholesterolu nie mogą pić soku grejpfrutowego. Jednym z groźniejszych działań niepożądanych statyn jest rabdomioliza, czyli rozpad mięśni.
Ze względu na to, że THC i CBD wykazują powinowactwo do najważniejszych izoenzymów, które metabolizują również wiele innych leków, może dojść do wielu interakcji między medyczną marihuaną a innymi przyjmowanymi przez pacjenta lekami. Takie interakcje mogą skutkować zarówno zwiększeniem jak i zmniejszeniem terapeutycznego działania THC, CBD jak i innych stosowanych równocześnie leków. Mogą się również nasilić działania niepożądane tych substancji.
Badania wykazały, że łączne stosowanie ketokonazolu (lek przeciwgrzybiczy) i medycznej marihuany powoduje podwojenie stężenia THC i CBD. Podobne interakcje mogą również wystąpić z makrolidami (antybiotyki) i werapamilem, który stosowany jest w chorobie niedokrwiennej serca i w nadciśnieniu tętniczym. Wówczas może dojść do nasilenia działań psychoaktywnych THC i działań niepożądanych CBD takich jak senność i zwiększenie aktywności aminotransferaz.
Takie leki jak kotrimoksazol (antybiotyk), fluoksetyna (lek przeciwdepresyjny) i amiodaron, stosowany u osób z zaburzeniami serca również mogą zwiększyć stężenie THC i narazić pacjenta na zwiększone działanie psychoaktywne THC.
THC wchodzi zatem w interakcje powodujące zwiększenie jego stężenia i ryzyka działań niepożądanych z lekami takimi jak:
Jednak THC może z kolei zaburzać metabolizm leków, powodując wzrost ich stężenia i działań niepożądanych. Do takich leków należą:
Kannabidiol, czyli CBD, hamując enzym CYP2C19 może zwiększać nawet trzykrotnie stężenie klobazamu, leku psychotropowego, co może być bardzo groźne w skutkach dla pacjenta i spowodować zatrucie benzodiazepinami. Co więcej, stężenie CBD podczas tej interakcji również może wzrosnąć. Do skutków tego wzajemnego oddziaływania należy wzmożona senność i uspokojenie polekowe. Lekarz może w tym przypadku rozważyć zmniejszenie dawki klobazamu.
Jedną z poważniejszych interakcji o wysokim ryzyku dla pacjenta jest interakcja medycznej marihuany, a głównie CBD z warfaryną. Warfaryna to lek zmniejszający krzepliwość krwi, który w zwiększonym stężeniu powoduje ryzyko wystąpienia nadmiernych krwawień.
Z drugiej strony inne leki, takie jak rifampicyna (antybiotyk) powodują wzrost aktywności odpowiednich enzymów, zmniejszając stężenie CBD w osoczu nawet o 30 czy 60%. Podobnie działa także karbamazepina (lek przeciwpadaczkowy).
Lek Sativex z CBD stosowany u pacjentów z padaczką, może wchodzić również w interakcje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi, na przykład walproinianem czy fenytoiną. Wówczas należy dostosować odpowiednio dawki poszczególnych leków. Pacjent powinien być monitorowany, a stężenie leków w osoczu również kontrolowane.
Do leków wpływających na zmniejszenie stężenia CBD należą zatem:
CBD może wchodzić więc w interakcję z lekami, powodując wzrost ich stężenia i ryzyka działań niepożądanych. Są to:
Ze względu na działanie psychoaktywne medycznej marihuany, a zwłaszcza THC nie należy łączyć jej z alkoholem. THC wykazuje także działanie sedacyjne, a więc uspokajające i nasenne. Może zatem nasilić działanie alkoholu, prowadząc do nadmiernej sedacji.
Medyczna marihuana może wchodzić w interakcje nie tylko z innymi lekami, ale także z żywnością. Jednym z przykładów takiej interakcji może być wspomniane działanie soku grejpfrutowego, który również wykazuje powinowactwo do enzymu, wykorzystywanego przez THC i CBD. Hamując metabolizm kannabinoidów powoduje wzrost ich niezmetabolizowanej formy w organizmie, prowadząc do nasilenia działań niepożądanych medycznej marihuany.
Z kolei ziele dziurawca nie hamuje, ale indukuje CYP3A4, prowadząc do zmniejszenia stężenia kannabinoidów w organizmie. Z tego powodu również należy unikać stosowania dziurawca podczas terapii medyczną marihuaną.
Podsumowując, obecnie wymieniane interakcje medycznej marihuany z lekami są w większości czysto teoretyczne ze względu na to, że nie dysponujemy przykładami interakcji z badań klinicznych. Oznacza to, że jeśli wiemy, przez jakie enzymy są metabolizowane kannabinoidy, możemy podejrzewać, że wchodzą one w interakcje z lekami również metabolizowanymi za pomocą tych enzymów. Brakuje także wyników badań potwierdzających skutki takich interakcji i prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Droga podania medycznej marihuany również może mieć wpływ na interakcje.
